Toen ik begin oktober uit Guelph vertrok was het nog zomer, 26 ºC. Voorzichtig begonnen de eerste herfstkleuren zich te vertonen. Nu, in november, zijn de bomen kaal. Het is alsof het licht is aangegaan in het bos. Plotseling zie ik heel veel eekhoorntjes, die waren er van de zomer natuurlijk ook, maar toen lastiger te zien in de schaduw van de bomen.
Afgelopen week heeft het gesneeuwd. Nu ik in het bos loop is de sneeuw weer weg. De temperatuur is nog steeds rond het vriespunt. In Nederland regent het nu en is het een graad of tien. Nederland heeft een zeeklimaat met een lange herfst en lente. Hier in Guelph heb je meer een landklimaat, dat betekent bijna geen herfst en lente. De zomer gaat meteen over naar de winter en andersom. De zomers zijn hier wat warmer dan in Nederland en de winters kouder. Ik hou erg van de herfst en ook van de lente in Nederland, dus dat is een minpunt voor Guelph.
Ik kom tijdens het wandelen een stel tegen met een hond. Als de hond poept wordt de drol keurig in een plastic zakje gedaan. Wat dat betreft zijn de Canadezen gedisciplineerder dan de Nederlanders. Ook in het bos wordt de poep opgeraapt en mee naar huis genomen. In dit geval, later mee naar huis genomen. Ze gooien het volle blauwe, dus duidelijk zichtbare, plastic zakje aan de kant om het op de terugweg weer op te rapen.
Als ik het bos uit kom en een hangplek voor jongeren passeer zie ik nog een, volgens mij, voor Nederland vreemd fenomeen. Twee jongens op een buikschuiver. Voor de jongeren onder ons, zo noemden we vroeger en brommer met een laag stuur en een lang zadel, voorbeelden zijn een Zundapp of Kreidler. Als ze wegrijden blijkt het een elektrische fiets. ©