Het klinkt gek voor een boerenzoon, maar J. houdt niet van trekkers. En ik al helemaal niet. Toch belanden we zondagmiddag bij een trekkertrek wedstrijd.
Wij zijn bij een landbouwtentoonstelling in Milton, een plaats relatief dicht bij Guelph. Relatief omdat we in Nederland geen veertig kilometer zouden rijden voor een landbouwtentoonstelling, maar hier lijken afstanden korter.
De tentoonstelling is op een groot parkachtig terrein aan de voet van de Niagara Escarpment. De Niagara Escarpment is een steile rotspartij die vanaf New York via de Niagara watervallen dwars door Ontario via Blue Mountain en over Bruce Peninsula Island weer richting de US loopt.
Over het tentoonstellingsterrein verspreid liggen weilanden, oude (boeren)gebouwen, een boomgaardje en wat volkstuinachtige veldjes met gewassen. Er worden heel veel antieke landbouwmachines tentoongesteld, maar er zijn ook tentoonstellingen over de verwerking van melk en het maken van cider. Er staan een huis, een wagenhuis, een schooltje en een kerkje van rond de eeuwwisseling. Gewerkt wordt er in een smidse en de houtzagerij. En er is vandaag een kleine classic car show.
Ook als extra attractie vandaag een trekkertrek wedstijd. Terwijl we kijken eten we een voor ons nieuwe snack: een in een spiraal gesneden op een spies geprikte gebakken aardappel. Lekker. De wedstrijd is voor jong en oud, man en vrouw, van zenuwachtige jonge pubermeiden tot stoere mannen met petten, in houthakkershemden met lang grijs haar en dito baard. Het is de bedoeling dat de berijder van de trekker een steeds zwaarder gewicht op een kar zo ver mogelijk trekt. Grappig om even te kijken naar dit niveau van trekkertrek. Als het lawaai J. te veel wordt, lopen we verder over het grote terrein langs en door alle gebouwen. ©
