Elliot Lake is een voormalig uraniummijnstadje. Eind jaren tachtig toen de koude oorlog ten einde was werden de mijnen gesloten en ontstond een nieuwe industrie in deze mooie omgeving: huizen verkopen of verhuren aan pensionado’s en vakantiegangers. Op zijn hoogtepunt telde Elliot Lake 20.000 inwoners. Het is nu een dorp van 10.000 inwoners, een Dollarama, een curling club en vijftien kerken. Die kerken staan allemaal genoemd op een bord bij de ingang van het dorp.
Na een bezoek aan de Elliot Lake Trading Post, een winkel van Sinkel waar wat levensmiddelen, snoep, souvenirs, kampeer-, vis- en jachtspullen te koop zijn, ja, ook jachtgeweren, gaan we op weg naar Sault Ste. Marie, of wel The Soo. Rechtstreeks zo’n tweehonderd kilometer. Wij nemen een prachtige omweg door Mississagi Provincial Park.
Als we aankomen in The Soo willen we ‘down town’ wat eten. Het is een minuutje of tien lopen vanaf ons hotel, dat aan de rivier staat. Als we door het centrum van het stadje lopen blijken alle restaurantjes gesloten of verlaten. Waarschijnlijk gesloten in verband met het Civic Holiday weekend. In Europa is zo’n vrij weekend juist een reden voor restaurants om open te zijn. Vlak bij ons hotel is een vrij nieuwe, erg grote, mall. Veel groter dan de Stone Road Mall in Guelph. Ieder dag tot ’s avonds laat open. Hier in de Food Court zit de jeugd. Dit is waarschijnlijk een reden voor de leegstand in het centrum. Wij eten uiteindelijk in ons hotel.
The Soo is met zijn 75.000 inwoners en een grote staalfabriek het centrum van noord Ontario. Het ligt aan de Ste. Marys River tussen Lake Superior en Lake Huron. In de rivier, die de grens vormt met de US, liggen de Soo Locks, een sluizencomplex. Hierdoor komen de schepen met graan en erts vanuit het noorden over Lake Superior en kunnen vandaar door over Lake Huron, door de sluizen, over Lake Erie, door de sluizen bij Port Colborne, over Lake Ontario en verder over de Saint Lawrence River naar de Atlantische Oceaan.
The Soo is ook de geboorteplaats van Roberta Bondar. ©