Het was een mooi avontuur, maar het is tijd om ons leven in Nederland weer op te pakken. Dat leven heeft voor ons gevoel drie jaar stilgestaan. Dat wil niet zeggen dat we het leven in Guelph niet zullen missen. Als we in Guelph waren was het leven over het algemeen goed. ‘The Good Life in Canada’.
Qua woonomgeving hadden we het niet beter kunnen treffen. Ons huis in Guelph was fijner dan dat in Nederland. Een winkelcentrumpje en The Fat Duck, met zijn gasten, op loopafstand. De Canadezen zijn over het algemeen relaxt en hechten niet aan uiterlijk vertoon. Ondanks dat we in Guelph in het dichtstbevolkte gebied van Canada woonden is er toch veel ruimte. Om de hoek een bos en een park. En als je honderd kilometer rijdt zit je in de middle of nowhere. Zelfs in eigen tuin zijn wilde dieren te spotten. Niet alleen eekhoorntjes, de cardinal en de American robin, maar ook het wasbeertje, de groundhog en het stinkdier.
J. hoefde niet dagelijks drie uur te rijden om op kantoor te komen. In tien minuten was hij thuis. Ik werkte in Guelph alleen thuis. Hoewel ik dat na een paar weken altijd weer beu was, is het ontzettend fijn dat ik nu al weer twee jaar eigen baas ben. Ik ben baas over mijn tijd. Ik kies welke opdrachten mij passen en ik aanneem.
We brachten in Guelph veel tijd samen door. Bedachten voor het weekend leuke uitstapjes. In Nederland gaan we niet naar een ijshockey wedstrijd of naar een landbouw tentoonstelling. Daar nemen we geen curling les. En een weekendje weg komt er in Nederland zelden van.
Veel buiten zijn, meer buiten sporten, zoals ik hoopte, daar is het niet van gekomen. In de winter is het te koud. In de zomer te warm. Mijn favoriete seizoenen, lente en herfst, bestaan in Guelph niet. Ik heb het klimaat verschrikkelijk onderschat. Ik dacht altijd: ‘Ik hou van kou.’. Nou echt niet. Ik kan beter zeggen: ‘Ik hou niet van verschrikkelijk warm weer.’. Zeven maanden winter is echt niets voor mij. En winter is dan echt winter. Er ligt bijna de hele winter sneeuw, het vriest flink en het sneeuwt vaak. Het weer is somber. De wandelpaden zijn glad. Ik zou er depressief van worden.
Ik heb wel, in eerste instantie ook in de winter, veel gewandeld in het bos.
We hebben regelmatig gegolfd in de vijf maanden dat het zomer is.
Maar fietsen, ook een geliefde weekend activiteit van ons, dat is niet leuk in Ontario. Er zijn weinig fietspaden en veel heuvels.
In Nederland werk ik graag in de tuin. Dat was in Guelph niet nodig. Er kwam een tuinman. Maar afgezien daarvan durfde ik ook niet meer, in verband met de continue dreiging van de black fly.
Genoeg gemopperd. We hebben over het algemeen een hele mooie tijd gehad. Heel veel leuke dingen gedaan en veel gezien in Ontario. Het heeft onze blik verruimt. We zijn naar elkaar toegegroeid. We waren meer op elkaar aangewezen. En het heeft zeker de door ons beide gewenste verandering en uitdaging gebracht.
Het is nu tijd voor een ‘nieuw’ leven in Nederland. We zullen zien wat dat brengt. In ieder geval tijd voor ‘oude’ hobby’s. Tuinieren, fietsen, meer golf, de MG, voor J. de kookclub, naar ons huisje in Zeeland. En weer een leven met familie en vrienden. Afgelopen jaren hebben me doen beseffen dat we heel veel leuke vrienden en kennissen hebben in Nederland. ©