Toen ik ruim twee jaar geleden afscheid nam van mijn laatste vaste baan, kreeg ik van een fijne collega het toen populaire boek van Sonja Barend: ‘Je ziet mij nooit meer terug’. Niet alleen een fijne collega, maar ook één met gevoel voor humor dus. In het boek probeert Sonja te begrijpen wat de invloed van haar jeugd is geweest op haar loopbaan.
Dit boek is één van de vele boeken die ik afgelopen drie jaar meenam naar Guelph, om daar te lezen. Daar had ik immers meer tijd. Uiteindelijk zat ik daar met een stapeltje van boeken, die ik niet per se mee terug wilde nemen. Ik gaf ze aan een Canadese kennis met een Nederlandse achtergrond, die als jonge vrouw naar Canada geëmigreerde.
Afgelopen weekend kreeg ik een email van haar:
‘Hello Lyda, Just wanted to let you know how much I am enjoying Sonja’s book. It brings many memories to life from my youth in Holland…..many of which I had forgotten and yet hold very dear. I also find her way of writing very refreshing and honest. I gather you are on your last stint in Guelph…..we enjoyed meeting both of you and our best wishes for your re introduction to life in Holland. May be our paths will cross again sometime. Cheers, …’ ©