Vakanties hebben bij ons altijd een vast patroon:
- We toeren wat rond in de auto;
- maken een (paar) mooie wandeling(en);
- fietsen;
- varen (mee);
- bezoeken een (paar) kerk(en);
- als de mogelijkheid er is doen we een toeristische treinreis, hoeft J. een keertje niet te rijden;
- en als we ergens wat langer verblijven lopen we ook nog een rondje over een golfbaan in de buurt.
Voor deze vakantie kunnen we vandaag weer twee van bovenstaande punten afvinken. We varen mee vanuit Saint Ignace naar Mackinac Island. Vanuit The Soo is Saint Ignace over de brug veertig mile, vijfenzestig kilometer, naar het zuiden de US in. Deze keer heb ik weer een stempel nodig bij de grens. Alles gaat vlot. Vriendelijke jongens die douaniers hier.
Op Mackinac rijden geen auto’s. Dit voorjaar liepen we het, ook autovrije, eiland Tabarca rond. Dat gaat hier niet lukken. Mackinac is te groot om in een middagje rond te lopen. Maar geen nood er zijn wel een miljoen fietsen te huur. We huren voor ieder van ons een Single Speed Cruiser. Een vrij lage fiets met een breed zadel en een breed stuur, geen versnellingen en mijn fiets heeft een mandje voorop. In een uurtje of anderhalf fietsen we het eiland rond. Het is lekker vlak en voortdurend langs de waterkant. Een mooi tochtje.
Onderweg lunchen we met een cheese dog en ’the special’: fried pickles. Mocht je ooit in Amerika komen en in de verleiding komen iets dergelijks te bestellen: niet doen!
Na nog wat toeristen winkeltjes te hebben gekeken in het enige dorp gaat de veerboot al weer terug. ©