J. is voor een korte periode terug naar Canada. Ik ben in Nederland gebleven. Eén van de taken die ik dan geacht wordt over te nemen is het voeren van de vissen in de vijver. Gelukkig kunnen ze vrij lang zonder eten, want ik vergeet het nog weleens. Zo niet gisteravond.
Enige weken geleden vertelde ik jullie nog vol trots over al de dieren die we zagen tijdens het ‘birden‘ bij Point Pelee, waaronder een paar kikkers. Zie ik gisteravond, zo maar aan de rand van onze vijver, ook vier kikkers die zitten te zonnen.
Terwijl ik in het Hemelvaartweekend ’s avond in onze buitenkeuken tegen vrienden nog heel stellig beweerde dat het kikkergekwaak, dat we hoorden, vanuit de sloot aan de overkant van de dijk komt.
Het zijn meerkikkers, de grootste Europese inheemse kikker. Deze kikker is tussen de tien en veertien centimeter lang. Toegeven de kikkers van Point Pelee zijn een stuk groter.
Als je je afvraagt waar dat over de vijver gespannen visgaren voor dient. Dat moet de reigers op afstand houden. Wat overigens niet echt goed lukt. Heel bijzonder dus dat deze kikkers overleven. Net zoals onze goudvissenpopulatie overigens. ©
