Kiezen

Woooooh, had ik toch bijna een goed betaalde interim opdracht, van 24 – 30 uur per week, voor bijna een jaar, aan mijn broek.
Ik ben nu bijna een maand, vanaf 1 oktober, zonder werk.  De eerste week was ik in Canada. Ik heb toen al mijn relaties, door middel van een e-mail, laten weten dat ik beschikbaar ben voor klussen.
Maar dit is niet de bedoeling. Ik denk meer aan korte advies opdrachten met een duidelijke kop en een staart, waarbij de werkzaamheden voor een groot deel op afstand kunnen worden uitgevoerd.
Onmiddellijk slaat de stress toe. Ik zou, als ik deze opdracht zou aanvaarden, meteen helemaal vol zitten. Het is niet mijn bedoeling om het druk te krijgen en rijk te worden, maar om leuke opdrachten te doen en zelf baas te zijn over mijn tijd. Deze opdracht lijkt me niet te combineren met ‘The Good Life in Canada.’
Niet doen dus. Er lopen nog meer gesprekken. Het zou natuurlijk wel fijn zijn om wat te kunnen werken, de ruim drie weken, die ik vanaf 11 november in Canada ben. Het wordt winter, dus minder mogelijkheden om op stap te gaan.
J. werkt de laatste helft van oktober vanuit Nederland. Ik ben veel onderweg voor gesprekken met relaties of relaties van relaties, die eventueel een opdracht voor me hebben. Daarnaast maak ik de tuin winterklaar. Het is over het algemeen lekker weer. Fijn, die combinatie van (zelf in te delen) werk en tijd hebben voor andere zaken, zoals lekker buiten zijn. ©