Als we op een zaterdag tegen de avond thuiskomen komt er een buurman naar ons toe gelopen. Hij krijgt die avond Belgische vrienden op bezoek en het lijkt hem leuk om ons aan hen voor te stellen. Dan kunnen we in onze eigen taal spreken. We gaan en spreken die avond natuurlijk weinig Nederlands, omdat dat wel erg onbeleefd zou zijn tegenover onze gastheer en -vrouw.
Er worden pizza’s gebakken voor de kinderen en Corona gedronken door de volwassenen.
De Belgen werken beiden sinds ongeveer een half jaar aan de universiteit van Guelph. Zij verhuizen binnenkort naar ons buurtje en hebben twee kleine kinderen. De oudste is vijf. Zijn ouders vertellen een hartverscheurend ‘Ik vertrek’ verhaal. Hij zit als enig Nederlands sprekend kind in een Engels talige klas. Hij leert snel, maar vraagt toch nog vaak wanneer hij weer naar zijn Belgische vriendjes mag. ©
Ik vertrek
Op bezoek bij de buren.