Gisteren ben ik, na negen weken in Nederland, weer in Guelph aangekomen. Toen ik begin mei hier vertrok, was het nog winter. Er zat nog geen blaadje aan de bomen. Nu is het hoogzomer. Helder weer met gemiddeld vijfentwintig graden. De natuur heeft een inhaalslag gemaakt. De peertjes in de tuin zijn nu, als ze nog niet door de eekhoorntjes zijn weggekaapt, net zo groot als die in onze tuin in Nederland.
J. is in mei een midweek later dan ik vertrokken, in juni nog een week terug geweest en is nu al weer bijna twee weken in Guelph.
Voor mij werd het leven afgelopen lange periode in Nederland weer als vanouds een soort van routine. Je ziet dan niet meer het speciale in het gewone dagelijkse leven. Zoals bijvoorbeeld in de bijzondere dag uit met de nichtjes. Met als hoogtepunt een rit te paard door de duinen in Renesse.
Ik had dan ook niet veel te bloggen.
Nu ben ik weer terug in Guelph. Dat voelt toch ook weer meteen gewoon. De weken voor vertrek uit Nederland zijn altijd hectisch. Zowel qua werk als privé. Dus nu, na de lange reisdag van gisteren, met zes uur extra, even niets. We zijn al echte Canadezen. Ook met mooi weer zitten we een groot deel van de dag binnen.
Volgend weekend is er weer tijd voor bijzondere ervaringen binnen het gewone leven in Canada. Van de week maar eens kijken wat we nu weer kunnen bedenken. ©