Het is november en bij onze supermarkt staan grote borden ‘Get the Flu Shot at Zehrs, Ask for our pharmacist’. Binnen in de supermarkt bij het apotheek gedeelte zitten twee mensen op stoelen te wachten tot ze aan de beurt zijn. Hier dus geen lange rijen bij de huisarts.
In onze supermarkt werken geen studenten, maar praatgrage mannen en vrouwen van middelbare leeftijd.
- Ze vullen vakken, lopen met je mee de hele winkel door om aan te wijzen waar staat wat je zoekt en kletsen ondertussen de oren van je hoofd.
- Ze staan achter de kassa. Als ik een boek koop van Karin Slaughter, ‘The kept woman’, begint de mevrouw achter de kassa een praatje. ‘I wish I was a kept woman. I might be.’ Ze laat haar trouwring zien. Die is precies hetzelfde als de trouwring op de cover van het boek. Ik heb het idee dat haar interpretatie van een kept woman anders is dan die van mij. Volgens mij lijkt het haar wel fijn. Voor mij heeft het een negatieve klank. Ook Karin Slaughter bedoelt het niet positief, voor zo ver ik begrijp, uit de samenvatting achterop het boek. Maar leg dat allemaal maar eens uit in het Engels in de korte tijd die je hebt aan de kassa van een supermarkt. Dus ik knik maar.
- Ze doen bij de kassa je boodschappen in plastic zakjes. De caissière vraagt bij het aanslaan van de boodschappen: ‘Do you need plastic bags?’. Er komt dan een bedrag van 5 cent per zakje op je kassabon, waar je ook BTW over moet betalen. In Nederland heeft het geld vragen voor de plastic tasjes geleid tot het minimaliseren van het gebruik daarvan. Hier neemt bijna iedere klant ze.
Cash of met je pinpas betalen is hier overigens heel ongebruikelijk. Bijna iedereen gebruikt een credit card.
J. heeft vorige week een nieuwe supermarkt ontdekt, op een paar minuten rijden van ons huis. Ik hou helemaal niet van boodschappen doen, maar in deze supermarkt kom ik zelfs voor mijn plezier. Natuurlijk heel erg groot, maar gezellig warm ingericht, veel keus, prachtig fruit, de lekkerste kaas, vers gebakken pizza en heel veel vers en gezond kant en klaar eten. Echt een supermarkt naar mijn hart.
In de Guelph Mercury Tribune staat dat deze supermarkt, Longos, bij de opening op 1 november j.l., 500.000 dollar heeft gedoneerd aan het Food Innovation Research Lab van de universiteit. Longos wil de trends gerelateerd aan het kopen van voeding en de gevolgen daarvan voor de business strategie begrijpen. ©