Op 12 januari arriveren we, via El Calafate, in het kleine bergtoeristendorp: El Chaltén. We vlogen anderhalf uur en reden drie uur met een bus over en door een intrigerend soort maanlandschap van zand met gele graspollen en hier en daar een droge grijze plant. Zelfs langs de rivier groeit niets. Tijdens de reis zien we slechts een enkele estancia: een (schapen)boerderij. Uit het niets doemen, als we de eindbestemming naderen, de spitse toppen van de Andes met het Fitz Roy Massief op. Voor de Andes een helder blauw meer. Lake Argentino: een meer van meer dan honderd kilometer lang, gevuld met gletsjerwater. Hier leven flamingo’s en zwarthals zwanen. Het Fitz Roy Massief dankt zijn naam aan de kaartenmaker die begin achttienhonderd met Darwin op de Beagle de wereld rondvaarde. Het gebergte hier is ‘jong’, daarom zijn de toppen zo spits. Het is onvoorstelbaar dat de Fitz Roy wordt beklommen door mensen.
In de buurt van El Chaltén fietsen we een dag met twee reisgenoten. Weer een helse tocht. In de overtreffende trap. Nu meer dan vijfendertig kilometer over gravel. Wel met de wind mee en voornamelijk bergaf. We zijn bergop weggebracht met een busje waarachter een karretje met de huurfietsen. Een slimme ondernemer zag een businessmodel in de altijd uit de zelfde richting loeihard waaiende wind.
Hier in de bergen zien we, dankzij het gletsjerwater, een prachtig groen landschap. We pauzeren zeer regelmatig voor een ‘fotomomentje’. Het uitzicht is prachtig. Het is alle ontberingen zeker waard.
De volgende dag krijgen we, zo mogelijk, een nog mooier uitzicht te zien. We wandelen we de berg op en worden beloond met een uitzicht op het indrukwekkende Fitz Roy Massief en Lagune Capri.
Aan het eind van deze dag rijden we met de bus in een paar uur terug naar El Calafate. Het dorp El Calafate is vernoemd naar de blauwe calafate bessen die daar groeien.
Volgens de lokale gids die ons de volgende dag begeleidt bij een bezoek aan de gletsjer heeft het El Calafate geen windeieren gelegd dat de Kirchners in El Calafate wonen. De peronist Kirchner was president vanaf 2003. Zijn vrouw vanaf 2007 tot 2015. Nadat eind jaren tachtig Argentinië een democratie werd ging het goed met de economie, totdat die in 2001 volledig instortte. De koppeling van de peso’s aan de dollar bleek niet houdbaar. Tijdens het bewind van de Kirchners ging het geleidelijk aan steeds beter.
We bezoeken, vanuit El Calafate, de Glaciar Parito Moreno in het Parque National Los Glaciares. Richting de gletsjer wordt het landschap steeds groener. Het maanlandschap worden weilanden waarin koeien grazen. Het regent dan ook tijdens de boottocht tot onder gletsjer. Waar het afbrokkelen van grote ijsblokken goed te horen is.
Dit lijkt op een ‘normale’ vakantie. We reizen door het land. In Buenos Aires bezochten we een kerk. We wandelen. We fietsen. We maken boottochtjes. Deze reis geen treintrip, maar wel vele, soms lange, busreizen. Onze favoriete vakantie bezigheid met stip is op jacht naar dieren. Om ze te zien in hun natuurlijke omgeving en zo mogelijk te fotograferen. Deze vakantiehobby heb ik tot nu toe nooit genoemd, omdat er zelden gelegenheid is om hem uit te oefenen. Wat dat betreft worden we tijdens deze vakantie ontzettend verwend. Toch zijn, achteraf gezien, de dagen in El Chaltén en El Calafate voor mij het hoogtepunt van deze vakantie. Terwijl we hier niet de meeste dieren zien. Maar wat een landschap! Om nooit te vergeten. ©
foto: Wil den Draak