We’re Going Home

Afscheid nemen van Guelph.

Een voordeel van veel vliegen is dat ik regelmatig in de gelegenheid ben om vrij nieuwe films te zien. De afgelopen vlucht naar Toronto zag ik Nîpawistamâsowin, of wel We Will Stand Up. Een docufilm over racisme binnen de Canadese rechtspraak. En de film Blinded by the Light over een Pakistaanse puber in de jaren tachtig in Groot Brittannië, die geïnspireerd door de liedjes van Bruce Springsteen schrijver wil worden. Een tranentrekker. Terugkijkend lijk ik vaak te kiezen voor muziekfilms. Zo zag ik recent bijvoorbeeld: Rocketman, Bohemian Rhapsody, La La Land en A Star is Born. En dat terwijl ik echt niet zo’n muziekkenner ben. Muziek is niet bepaald mijn specialiteit bij pubquizes. Maar misschien herinner ik me speciaal deze films, omdat ze indruk maakten.

Lees verder “We’re Going Home”

Sonja’s book

Nederlandse boeken gelezen in Canada.

Toen ik ruim twee jaar geleden afscheid nam van mijn laatste vaste baan, kreeg ik van een fijne collega het toen populaire boek van Sonja Barend: ‘Je ziet mij nooit meer terug’. Niet alleen een fijne collega, maar ook één met gevoel voor humor dus. In het boek probeert Sonja te begrijpen wat de invloed van haar jeugd is geweest op haar loopbaan.
Dit boek is één van de vele boeken die ik afgelopen drie jaar meenam naar Guelph, om daar te lezen. Daar had ik immers meer tijd. Uiteindelijk zat ik daar met een stapeltje van boeken, die ik niet per se mee terug wilde nemen. Ik gaf ze aan een Canadese kennis met een Nederlandse achtergrond, die als jonge vrouw naar Canada geëmigreerde.

Lees verder “Sonja’s book”

Remembrance Day

Met vertraging weer in Guelph aangekomen.

Gisteren zijn we op Remembrance Day aangekomen in Guelph. Op 11 van 11 in 1918 eindigde om 11 uur de Eerste Wereld Oorlog. Remenbrance Day is de dag dat de Canadezen de meer dan honderdduizend soldaten eren, die stierven in de beide Wereld Oorlogen en andere gewapende conflicten. Er worden jaarlijks op deze datum door heel Canada herdenkingsdiensten gehouden. En veel mensen, ook in het vliegtuig, dragen een kunststof klaproosje, poppy, op hun rever.

Lees verder “Remembrance Day”

Op de valreep

Integreren is moeilijk.

In Nederland brengen we veel tijd door in het gezelschap van familie, vrienden en kennissen. In Canada doen we veel samen. Het is overigens niet zo dat het één beter is dan het ander. We zijn wel tot de conclusie gekomen dat onze situatie niet ideaal is om echt te integreren. Mensen die we leren kennen weten dat onze tijd in Canada ooit stopt. Misschien zijn we daardoor niet aantrekkelijk genoeg om tijd in te investeren. We zijn hier steeds voor een periode en dan weer een tijdje niet. Dat maakt lid worden van een (sport)club of vrijwilligerswerk doen lastig. We hebben geen kinderen, via wie je andere mensen leert kennen. De kerk, hier vaak een manier om een vriendenkring op te bouwen, trekt ons niet. Misschien zijn we gewoon te oud om nog een ander leven op te bouwen.

Lees verde

Will you still love me, ….

Emile Ratelband in Canada.

Als we een drankje doen aan de bar van The Fat Duck, ligt daar een krant, de Toronto Star van 11 november 2018. Mijn verbazing is groot als ik Emile Ratelband herken. Als ik hem die week daarvoor niet bij ‘De wereld draait door’ gezien zou hebben was het me waarschijnlijk niet opgevallen. Interessant is dat ze hier een stuk milder over hem zijn, dan wat ik hoor in Nederland. ©

Gasten

Gastenverblijf in de kelder is klaar voor de eerste gasten.

In oktober verwachten we onze eerste Nederlandse gasten. De kelder, ons gastenverblijf, was tot nu toe leeg. Wel heeft de huisbaas vorig jaar een schuifdeur laten zetten. Er is nu een gangentje ontstaan naar het washok, een ruimte met wasmachine en droger. Het washok delen we met twee studenten die de rest van de kelder huren. Ik loop op deze manier niet meer meteen het gastenverblijf binnen als ik met een wasmand beneden kom. Gasten hebben wat privacy. De huisbaas heeft toen ook een slaapbank neergezet.
Lees verder “Gasten”

HypnOlsen

Vanuit het paradijs naar het paranormale.

Vandaag regent het in het paradijs, dat maakt het afscheid nemen gemakkelijker. We gaan naar huis. Naar Guelph.
Het paradijs is een erg afgelegen park met vakantiehuisjes en een motel direct aan een groot merengebied: Tornado’s Canadian Resorts. Het heeft een strandje en aanlegsteigers met motorbootjes en kano’s die te huur zijn. Wij verblijven in het motel. Het staat direct aan het meer en vanaf de veranda heb je een prachtig uitzicht. Zie de foto’s. De motelkamers zijn supersimpel maar netjes. De sfeer is erg relaxt en gemoedelijk. Het bereik voor je mobiele telefoon is zeer beperkt en voor wifi moet je naar het hoofdgebouw. Het park wordt gerund door Zwitsers, die recent ‘ik vertrokken’ zijn uit Zwitserland. Ook een aantal personeelsleden zijn Zwitsers die daar voor vier maanden, het seizoen, zijn.
Lees verder “HypnOlsen”

Van zomer naar winter

Seizoenswisselingen.

Toen ik begin oktober uit Guelph vertrok was het nog zomer, 26 ºC. Voorzichtig begonnen de eerste herfstkleuren zich te vertonen. Nu, in november, zijn de bomen kaal. Het is alsof het licht is aangegaan in het bos. Plotseling zie ik heel veel eekhoorntjes, die waren er van de zomer natuurlijk ook, maar toen lastiger te zien in de schaduw van de bomen.
Lees verder “Van zomer naar winter”

Prins uit India

Vliegreis van Amsterdam naar Toronto met een Indiase luchtvaartmaatschappij.

Ik vlieg met Jet Airways naar Toronto. Jet Airways is een Indiase luchtvaartmaatschappij die vanuit India, via Amsterdam, op Toronto vliegt. Dat betekent een vliegtuig vol Indiërs en hier en daar een Nederlander of Canadees. Er zullen natuurlijk ook wel mensen met een Indisch uiterlijk tussen zitten die  Nederlands of Canadees zijn.
Lees verder “Prins uit India”

(On)rustig in de tuin

Natuur in de tuin.

Op een rustige zaterdagochtend in augustus lezen we in de tuin de krant, de digitale BNDeStem. Het is altijd rustig in de tuin. Het lijkt wel of de buren nooit buiten zitten. We barbecueën bijna iedere avond, maar je ziet of hoort nooit iets. Hoe anders is het voor het dierenrijk.
Zoals altijd zijn daar de eekhoorns, de zwarte zijn de mooiste. Maar vanochtend ook een konijn, verschillende soorten vogels, een Cardinal (knalrode vogel), een American Robin (roodborstlijster), een duif, een merel en een mus en een Chip Munck (een muis/hamsterachtige eekhoorn). ©