Ik verveel me nooit. Er is altijd wel iets dat ik kan doen. Maar soms zijn er, als ik Guelph ben, van die dagen, dat ik aan het eind van de dag niet weet wat ik die dag nou eigenlijk gedaan heb. Als ik dan terugkijk is het zoiets als beginnen met de digitale krant, dan via internet sporten met Marloes, een boodschapje doen, buiten wat lezen, een eekhoorntje bespieden dat met twee handjes een tomaatje plukt, op de schutting gaat zitten eten en het na een paar hapjes op de schutting laat liggen, nog te groen waarschijnlijk, even op de fiets naar het postkantoor bij de Stone Road Mall, voor het koken nog net tijd voor een wasje, na het eten het Nederlandse nieuws kijken en daarna de dag afsluiten met een Netflix serie, als het spannend is twee afleveringen.
Lees verder “Lummelen”