Sonja’s book

Nederlandse boeken gelezen in Canada.

Toen ik ruim twee jaar geleden afscheid nam van mijn laatste vaste baan, kreeg ik van een fijne collega het toen populaire boek van Sonja Barend: ‘Je ziet mij nooit meer terug’. Niet alleen een fijne collega, maar ook één met gevoel voor humor dus. In het boek probeert Sonja te begrijpen wat de invloed van haar jeugd is geweest op haar loopbaan.
Dit boek is één van de vele boeken die ik afgelopen drie jaar meenam naar Guelph, om daar te lezen. Daar had ik immers meer tijd. Uiteindelijk zat ik daar met een stapeltje van boeken, die ik niet per se mee terug wilde nemen. Ik gaf ze aan een Canadese kennis met een Nederlandse achtergrond, die als jonge vrouw naar Canada geëmigreerde.

Lees verder “Sonja’s book”

Gasten (3)

Een evaluatie.

Afgelopen zaterdag reisden we voor de voorlaatste keer terug vanuit Guelph naar Nederland. In december gaan we nog één keer voor een korte periode terug. De kans dat we daar nog een keer gasten krijgen is nihil. Dus wat dat betreft kan ik wel vast de balans opmaken.
Wij zijn super enthousiast over onze woonomgeving in Canada. En beleven bijna ieder weekend daar wel een ‘avontuur’. Wij vinden zo ongeveer alles leuk of interessant. Stad en platteland, druk en rustig, cultuur en natuur, (redelijk) sportief bezig zijn en de meer luie toerist uit hangen, naar een sportwedstrijd en naar de kroeg, naar het filmhuis en Netflixen, met de bus naar de stad en met Über terug. Naast dat alles ga ik ook nog graag naar een museum.

Lees verder “Gasten (3)”

Ik begin er niet meer aan

Margaret Atwood

Vorige winters in Canada dwong ik mezelf om een paar keer per week de deur uit te gaan voor een fikse wandeling. Hoe koud ook, hoeveel sneeuw ook, hoe glad de wandelpaden ook waren. Ik heb er geen zin meer in. Ik blijf gewoon twee weken lekker binnen. Nu zou je denken ze heeft tijd over. Niets is minder waar. Nu ik besef dat er binnenkort een einde komt aan onze tijd in Canada, bedenk ik plotseling allerlei (vervelende) karweitjes die ik nog had willen doen in mijn periodes in Canada. Ik ben nu eindelijk de foto’s van onze Patagonië reis, bijna een jaar geleden, aan het sorteren. En ik lees.

Lees verder “Ik begin er niet meer aan”

Heerlijk Hemelvaart

Vrij in Nederland.

Na twee jaar zijn we weer met Hemelvaart en Pinksteren in Nederland. In Canada zijn Hemelvaart en tweede Pinksterdag geen vrije dagen. Dit jaar is het genieten van een Hemelvaartweekend met vier dagen samen vrij in Nederland. En het is prachtig weer. Wat een luxe. ‘Time killen’ is in Nederland niet nodig. In Nederland hebben we meer hobby’s dan tijd. Dus, naast wat familieverplichtingen, is het tijd om:

Lees verder “Heerlijk Hemelvaart”

Christina’s world

Op ontdekkingsreis vanaf de bank.

Misschien wel twintig jaar geleden kocht ik op de braderie bij de dorpsbibliotheek een stapel afgeschreven boeken. Voor vijftig cent per stuk. Het was nog voor de invoering van de euro. Het enige boek van die hele stapel, waar ik ooit in begonnen ben, is ‘Bij nader inzien’ van Voskuil. Het is me niet gelukt om door de 1207 pagina’s heen te komen. Dat gebeurt me zelden. Als ik in een boek begin, dan lees ik het 999 van de 10oo keer uit. Dus het moet, in mijn ogen, een draak zijn. Verder was er altijd wel een actueler boek dat ik liever las. Een aantal van deze stapel boeken nam ik mee naar Canada. Zodat ik een voorraadje heb voor het geval ik me verveel en met het idee dat ze in ieder geval niet meer mee terug naar Nederland hoeven. Hier in Canada lees ik meer dan in Nederland. Daar zijn zoveel andere dingen te doen.

Lees verder “Christina’s world”

Binge watching

Sneeuw en tv.

Vandaag toch maar naar buiten voor mijn vaste rondje van ongeveer een uur wandelen. Sinds zaterdag sneeuwt het weer en de rest van deze week wordt het niet beter. Het blijft sneeuwen en de temperatuur is zo rond de min tien graden overdag en min vijftien ’s nachts. Het is nu even droog, min twaalf graden en het waait. Het voelt zoals heel lang geleden. Toen ik nog geen skikleding had om aan te trekken tijdens het schaatsen. In alle eerlijkheid: ik schaats al jaren helemaal niet meer, ook niet in skikleding. Mijn bovenbenen prikken en ik heb koude handen. Volgende keer als ik bij deze temperatuur ga wandelen toch maar mijn skibroek aantrekken. Handschoenen is ook niet zo’n goed idee, wanten zou fijner zijn. Je gelooft het misschien niet, maar verder valt het best mee. Het is fijn om even een frisse neus te halen. Veel meer dan mijn neus komt ook niet in aanraking met de buitenlucht. Ik ben goed ingepakt met muts, das en zonnebril. Niet dat de zon schijnt, maar het felle wit van de sneeuw doet pijn aan je ogen.

Lees verder “Binge watching”

Triviant

Pubquiz.

We zitten op zondagavond wat te eten bij The Fat Duck als een serveerster langs komt met de vraag: ‘Do you want to play Triviant?’. De serveerster blijkt nu quizmaster te zijn. Als je ja zegt op haar vraag, dan krijg je een half A5 formuliertje om je antwoorden op de quizvragen te noteren. Iedere zondagavond is Triviantavond, blijkt nu. De ca. vijftien teams, van één tot zes deelnemers, krijgen tweemaal twintig vragen voorgeschoteld.
Lees verder “Triviant”

Golf in het arboretum

Golf spelen.

Het is een prachtige zonnige zondag in oktober. We spelen golf bij de Springfield Golf and Country Club. Een baan op vijf minuten rijden van ons huis. Eén van de vele banen in Guelph. Er wordt hier in Canada meer gegolfd dan in Nederland. Het is ook goedkoper om hier een rondje te lopen. Hoewel lopen. De afstanden hier zijn ca. vijf keer zo ver als bij onze vaste club in Nederland. We huren dus een cart. En dan nog doen we er vier tot vijf uur over om achttien holes te spelen. Bij onze club in Nederland, een par drie baan, lopen we achttien holes in twee uur.
Lees verder “Golf in het arboretum”

Oude meesters overzee

Musea in New York.

We logeren in een chique hotel direct aan Central Park in New York. J. is hier voor twee dagen, donderdag en vrijdag, in verband met werk. Zaterdag en zondag zullen we samen New York verkennen, maar donderdag en vrijdag heb ik voor mij zelf. Dat betekent veel musea.
Ik wandel door Central Park naar het Guggenheim. Na een bezoek aan het Guggenheim in Bilbao staat het Guggenheim in New York al jaren bovenaan mijn verlanglijstje.
Central Park is precies zoals ik me op grond van tv series en films heb voorgesteld. Immens groot, relaxed, met kunstwerken, optredende artiesten en acrobaten, speeltuintjes met nanny’s, picknickende mensen, een dierentuintje, een roeivijver, honkbalvelden, joggers en overal kraampjes met hotdogs.
Lees verder “Oude meesters overzee”

Civic holiday

Fietsen op Bruce Peninsula Island.

We logeren in Port Elgin, helemaal aan de zuidkant van Bruce Peninsula Island. Het motel valt een beetje tegen. Het staat bij een winkelcentrum met de bekende ketens. We waren laat met boeken. We hadden het kunnen weten. Civic Holiday, een vrije maandag in augustus, is de zwarte zaterdag van Canada. A fijn, het kost wat, maar dan heb je …. niets bijzonders.
Port Elgin is een leuk badplaatsje met een kleine boulevard. We treffen het niet met het weer. Het regent een beetje en het waait erg hard. Het meer heeft de hoogste waterstand sinds twintig jaar en hele hoge golven. Wel mooi. De bankjes aan de waterkant staan met de voeten in het water.
Lees verder “Civic holiday”