Het dagelijks leven in Canada, gezien door de ogen van Nederlanders.
Conclusie.
Het was een mooi avontuur, maar het is tijd om ons leven in Nederland weer op te pakken. Dat leven heeft voor ons gevoel drie jaar stilgestaan. Dat wil niet zeggen dat we het leven in Guelph niet zullen missen. Als we in Guelph waren was het leven over het algemeen goed. ‘The Good Life in Canada’.
Lees verder “The End”Huizen in Guelph en omgeving.
Niet alleen de oude vrijstaande huizen in Guelph en omgeving hebben een hoog Pippi Langkous gehalte. Ook de nieuwe en zelfs de rijtjeshuizen. Bijna allemaal hebben ze een veranda en soms van die op torentjes lijkende dakkapellen. Jammer van de garage, die bij nieuwbouw huizen bijna altijd aan de voorkant is gesitueerd. ©
Lees verder “Pippi Langkous huizen”Weer terug in Nederland.
De eerste week in Canada was wat onfortuinlijk. De laatste dag voor vertrek uit Nederland heb ik, na een week lang kiespijn, een wortelkanaal behandeling ondergaan. Daarbovenop kreeg ik ook nog keelontsteking. Dus die eerste dagen in Canada moest ik even bijkomen. Het weer was wat regenachtig, dat lokte ook niet uit om er op uit te gaan. Maar ik had veel werk mee, dus vervelen deed ik me niet.
Lees verder “Het is heel goed gegaan”Hitterecord in Nederland.
Ik hou helemaal niet van warm weer. Tussen de twintig en vijfentwintig graden vind ik mooi. Afgelopen week zijn alle hitterecords in Nederland gebroken. Er zijn temperaturen van meer dan veertig graden gemeten. Dus ik zou ontzettend blij moeten zijn dat ik in Canada ben. Het is hier tussen de vijfentwintig en dertig graden. Nog best warm, wat mij betreft. In huis hebben hier we overal airco, dus daar is het altijd lekker koel. Slapen is dan ook over het algemeen geen probleem.
Toch heb ik het gevoel dat ik een historische moment in Nederland gemist heb. Net zoals vorig jaar. Toen hebben wij het grootste gedeelte van die historisch mooie zomer in Canada doorgebracht. ©
Integreren is moeilijk.
In Nederland brengen we veel tijd door in het gezelschap van familie, vrienden en kennissen. In Canada doen we veel samen. Het is overigens niet zo dat het één beter is dan het ander. We zijn wel tot de conclusie gekomen dat onze situatie niet ideaal is om echt te integreren. Mensen die we leren kennen weten dat onze tijd in Canada ooit stopt. Misschien zijn we daardoor niet aantrekkelijk genoeg om tijd in te investeren. We zijn hier steeds voor een periode en dan weer een tijdje niet. Dat maakt lid worden van een (sport)club of vrijwilligerswerk doen lastig. We hebben geen kinderen, via wie je andere mensen leert kennen. De kerk, hier vaak een manier om een vriendenkring op te bouwen, trekt ons niet. Misschien zijn we gewoon te oud om nog een ander leven op te bouwen.
Lees verdeNa lange tijd terug in Guelph.
Gisteren ben ik, na negen weken in Nederland, weer in Guelph aangekomen. Toen ik begin mei hier vertrok, was het nog winter. Er zat nog geen blaadje aan de bomen. Nu is het hoogzomer. Helder weer met gemiddeld vijfentwintig graden. De natuur heeft een inhaalslag gemaakt. De peertjes in de tuin zijn nu, als ze nog niet door de eekhoorntjes zijn weggekaapt, net zo groot als die in onze tuin in Nederland.
J. is in mei een midweek later dan ik vertrokken, in juni nog een week terug geweest en is nu al weer bijna twee weken in Guelph.
In Canada produceren we meer afval.
Ik probeer al een tijdje een verklaring te vinden voor het feit dat we in Canada veel meer afval produceren dan in Nederland.
In Nederland loop ik één keer per week met de inhoud van de pedaalemmer met plastic afval naar de container, één keer per week met een half zakje naar de restafval container en een enkele keer naar de papiercontainer. De groenbak is altijd vol met tuinafval. Zo heel af toe neem ik het glasafval mee naar het dorp. En ongeveer één keer per maand gaan de flessen voor het statiegeld mee naar de super.
Eurovisie Songfestival.
Gisteravond ben ik al bij Armenië in slaap gevallen. Ik ben al een paar dagen terug in Nederland maar val nog steeds om negen uur op de bank in slaap. Ik slaap normaal niet buiten bad of bed. Nog steeds een beetje last van jetlag denk ik. Maar ‘we’ zijn door, las ik vanochtend in de krant . We is, als je in het buitenland verblijft, belangrijker.
Wat je allemaal moet regelen voor je in Ontario, Canada, kan wonen en werken.
De hele papierwinkel die op orde gebracht moet worden als je in het buitenland gaat wonen, die komt zelden aan de orde in ‘Ik vertrek’. Het levert misschien geen mooie beelden op, maar door de vele frustraties misschien wel spannende of interessante tv.
Wij zijn nu ruim twee jaar verder en het lijkt er op dat nu alles voor ons is goed gekomen. De Nederlandse belasting aangifte inkomstenbelasting voor 2017 is gedaan en betaald.
Lees verder “Papierwinkel”
Naar de kapper in Guelph.
Ik moet echt nu naar de kapper. Ik kan niet wachten tot ik in Nederland ben. Van de vrouw van een collega van J. krijg ik het kaartje van een goede kapster in Guelph. De kapsalon is Downtown. J. zet me, na de lunch, voor de deur af. Het is een kleine salon, met drie stoelen, waar twee kapsters samenwerken. Een Italiaanse en mijn kapster Csilla. Csilla is van Joegoslavische afkomst. Het valt me steeds weer op hoe belangrijk het hier, in Noord-Amerika, is waar jij of je voorvaderen vandaan komen. Meteen als Csilla hoort dat ik uit Europa kom, Nederland is vaak te klein om te kennen, begint ze over haar afkomst
Lees verder “Csilla’s Hair Affair”