Gisteren zondagavond om tien uur kondigde vuurwerk bij ons in de wijk de komende Victoria Day aan. Dat betekent een vrije maandag voor de Canadezen. Vandaag vertrekken we naar Montreal. We nemen de toeristische routes The Loyalist Parkway en The Thousand Island Parkway. De eerste langs Lake Ontario. De laatste langs de oever van de Saint Lawrence River. Deze rivier verbindt de grote meren met de Atlantische Oceaan. Hij passeert de provincies Ontario en Québec en is een deel van de grens tussen Canada en de US. Het is een prachtige ‘groene’ rit met heel veel bloeiende seringen en fruitbomen met bloesem langs de weg.
We verblijven in Gananoque, een kleine dorpje met een paar duizend inwoners, in het hart van Thousand Islands. Dit is een eilandengroep in de Saint Lawrence River, op de plek waar een tak van het Canadees Schild naar het zuiden loopt en zich bij het Adirondack gebergte voegt. Je weet wel van de stoelen. Ik heb altijd gedacht dat het Deckchairs waren, zoals in ‘Alle hens aan dek.’
We bezoeken Boldt Castle op één van de meer dan duizend eilanden in de rivier, Heart Island, aan de Amerikaanse kant. George Boldt begon als bordenwasser en eindigde als multimiljonair en eigenaar van het Waldorf Astoria Hotel in New York. Hij liet kort na 1900 het kasteel bouwen voor zijn vrouw. Kort voor het af was, in 1904, stierf zijn vrouw. Boldt liet het werk stilleggen en zette nooit meer een voet op het eiland. Zeventig jaar lang verviel het kasteel tot een ruïne tot sinds 1977 Canada en de US samenwerken om het te restaureren.
Voor we het eiland op kunnen moeten we de Amerikaanse grens over. Deze keer is de visum van J. verlopen en heeft hij een nieuwe stempel in zijn paspoort nodig. Zo’n visum, stempel, heb je nodig als je Amerika over land binnenkomt. Als je met het vliegtuig gaat heb je een digitaal visum, een ESTA, nodig. Twee gezellige, grappende, douaniers regelen dit in een mum van tijd. Zes dollar betalen is deze keer niet nodig. Zo kan het dus ook. Misschien straalt de liefdevolle sfeer van het eiland af op de douaniers.
Het een beetje Eftelingachtige kasteel heeft een mooie tuin en is prachtig ingericht, in wat ik denk te herkennen als Art Nouveau stijl.
Op de heenweg met de boot regende het een beetje. Tijdens de terug weg zien we door de mist bijna niets meer van de rivier met de soms minuscule eilandjes, dat is jammer. Bij het verlaten van de boot passeren we de Canadese douane. De twee douaniers komen steeds speciaal om de paspoorten van de, deze keer wel zes, passagiers te controleren en de bekende vragen te stellen. ©