Leamington is in het voor- en najaar ’the place to be’ voor vogelliefhebbers. Het nabij gelegen Point Pelee vormt voor de vogels een welkome rustplaats. In het najaar wanneer ze naar warmere streken trekken en in het voorjaar wanneer ze op weg zijn naar hun broedplaatsen in het noorden. Nu Ottawa niet door kan gaan, kiezen we voor een weekendje vogels kijken. We gooien de fietsen achterin de auto, dat past gewoon in de auto’s die we hier rijden, en rijden via de Talbot Trail naar het westen. Het gebied waar we doorheen rijden doet me denken aan Zeeuws Vlaanderen. Lange rechte wegen, soms op lage dijken gelegen. Langs de wegen elektriciteitspalen, elektriciteit gaat hier nog niet ondergronds. Een plat landschap met landbouw en windmolens. Aan landbouw is nu nog niet veel meer te zien dan wat maisstoppelvelden of jonge wintertarwe. Hier en daar zien we een ja-knikker.
In Leamington aangekomen blijkt dat een glastuinbouwcentrum. Waarschijnlijk willen de Canadezen, net zoals de Nederlanders, zelf niet in de kassen werken. De straten zijn vol van Mexicanen.
Als we inchecken in het hotel vraagt de receptioniste: ‘Are you here for the birding?’. Min of meer. Maar de volgende dag blijkt dat we tussen de andere ‘birders’ uit de toon vallen met onze fel gekleurde jacks, op schoenen waarmee het gemakkelijk fietsen is, maar die niet waterdicht zijn. Foto’s makend met onze telefoons. Geen fototoestel met zo’n enorme toeter, geen verrekijker.
We bezoeken Pelee Island. Fietsen over het zeer rustige, Tiengemetenachtige eiland. En stoppen zo af en toe om wat rond te lopen en vogeltjes of andere dieren te spotten. Het zuidelijkste puntje van Pelee Island, The Fisch Point Nature Reserve is het zuidelijkste gelegen gebied van Canada.
De volgende dag gaan we naar Point Pelee National Park. Eén van de kleinste nationale parken van Canada. Het is een waterrijk schiereiland dat zich als een pijlpunt uitstrekt in Lake Erie.
We zien deze twee dagen heel wat waterdieren en bijzondere vogels.
Gieren die zich gewoon aan de kant van de weg tegoed doen aan een lekker maaltje. Blue Jays, je weet misschien wel, ook de naam van het honkbalteam van Toronto. Warblers, een, vaak geel, zangvogeltje. En duizenden mooie red winged blackbirds. Epauletspreeuw, in het Nederlands. En dan natuurlijk nog heel veel vogels, die wij niet herkennen. De robin en de cardinal, vorige week nog bijzonder voor ons, zijn nu ordinair.
Verder zien we kikkers, schilpadjes en enorme vissen, er komt een kop bovenwater van wel dertig centimeter in het vierkant. En een bever of is het toch een muskusrat?
En wat een geluk. Waarschijnlijk zijn de enige twee dagen met mooi weer in deze periode in Canada, precies de twee dagen dat wij de dieren van Pelee bezoeken . ©
