Art Gallery

Met de bus.

Ik bezoek de prachtige tentoonstelling, When We Were, in de Art Gallery van Guelph. Ik zie schilderijen van Canadese kunstenaars. Als je een liefhebber bent moet je de volgende in de gaten houden:

  • Scott Abbott doet een beetje aan van Gogh denken.
  • Janette Hayhoe schildert prachtige wolkenluchten.
  • Jessica Masters maak krijtpastels en olieverf werken met levensechte golven.
  • Katheen Schmalz is een kunstenaar uit Guelph, die stads- en zeegezichten schildert met olieverf.

Ik heb hele mooie foto’s, ik zal ze niet plaatsen in verband met het intellectueel eigendom, maar vraag me ernaar als je me ziet en geïnteresseerd bent.
Heel ontspannend zo’n tentoonstelling. De busrit er naar toe was enerverender.
Ik ben overmoedig geworden door mijn eerdere positieve ervaring met de bus. Op de heenweg neem ik, na een behoorlijke tijd wachten, de eerste de beste bus, die langs de halte komt. Dit is de verkeerde, deze gaat niet verder dan het grote busstation bij de universiteit. De chauffeur legt me uit dat ik kan overstappen. Dan had ik wel een transferticket moeten vragen bij het instappen. Normaal betaal je je drie dollar en gaat zitten. Je krijgt alleen een transferticket als je erom vraagt. De chauffeur heeft daarvoor een boekje met stroken papier met daarop een lijst met tijdstippen. Als je om een transferticket vraagt scheurt hij daar een stukje vanaf. Dat strookje is je transferticket. Je hebt dan vanaf het laatst genoemde tijdstip op de strook, het instaptijdstip, nog een uur om over te stappen of terug te reizen.
Geen ramp, ik loop het laatste stuk, achteraf gezien zou ik sneller geweest zijn als ik het hele eind gelopen had.
Terug komt de bus wel langs de door mij geplande uitstaphalte, een paar haltes verderop, maar niet voordat hij bijna zijn hele ronde van een uur heeft gereden. Juiste route, maar foute rijrichting. Ik heb alle buitenwijken aan de zuidkant van Guelph gezien. Gelukkig begrijp ik, tegen de tijd dat ik moet uitstappen, dat ik aan het door de hele bus gespannen touwtje moet trekken om de bus te laten stoppen. Dus dat gaat goed. De bus stopt bij mijn halte.
Iedere passagier, die uitstapt zegt: ‘Thank you.’, ik ook. ©

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.