Voor de zesde keer dit jaar thuisgekomen in Guelph. Het is weer winter, net zoals de eerste keer dit jaar. Vreemd dat twee, misschien wel drie huizen als thuis voelen. Ons huis in Nederland, ons huis hier in Guelph. Maar ook ons vakantiehuis in Zeeland voelt als thuis. Hoewel we daar zelden zijn. Dat komt later. In twee huizen leven is wel genoeg.
Tommy Wieringa schreef op 10 november j.l. in BNDeStem, in zijn column ‘Rijkdom’, het volgende:
‘Daar (in Antwerpen) overviel me een geweldige liefde voor Europa, voor de rijkdom en de diepte van haar cultuur en haar geschiedenis, van pakhuizen, tot begijnhofjes, essenlandschappen en oorlogsbegraafplaatsen, er is geen plaats geen landschap waar je niet verwezen wordt naar de tijden achter ons.’
Mij overvalt dat gevoel als ik Willemstad binnenrijdt, als ik door de kleine dorpjes op Tholen of Flakkee fiets, als ik in Middelburg ben of als ik een dagje Dordrecht doe. Maar ook als ik in de herfst door het polderlandschap rij of loop. Een landschap met, van de regen glimmende, vers geploegde akkers.
Hier in Canada ligt voor mij de rijkdom in de natuur, met bergen, bossen, meren en de dieren die daar leven. Soms een landschap dat al tienduizenden jaren hetzelfde is. Het is meer een oergevoel. Zo van hier komt de mensheid vandaan. De Inuit (Eskimo’s) en de First Nations (Indianen) leven hier al bijna net zo lang (ca. 35.000 jaar) als er mensen in Europa wonen (ca. 45.000 jaar). De benamingen Eskimo en Indiaan worden hier in Canada als racistisch gezien. Deze bewoners zijn van oorsprong Aziaten die de Beringstraat overstaken. Mijn theorie is dat de oorspronkelijke bevolking van Canada, mede door het klimaat, meer jagers dan boeren waren. Meer nomaden die in tenten leefden, dan mensen met een vaste verblijfplaats. En daardoor minder blijvende geschiedenis, in de vorm van bouwwerken, hebben achtergelaten. Bovendien zijn deze oorspronkelijke bewoners, rond 1500, op het moment dat de geschiedenis zich in Europa goed begon te ontwikkelen in de vorm van grootse gebouwen, gedecimeerd door de komst van de Europeanen.
Wat een rijkdom dat ik momenteel van beide werelden mag genieten. Cultuur en natuur.
En om met nog een mooi citaat af te sluiten:
‘Thuis is waar je herinneringen maakt.’
Dit komt uit het theaterstuk ‘Nieuwe familie’ van Sanne Vogel samen met twee vluchtelingen. De twee vluchtelingen hebben nadat zij in Nederland waren aangekomen enkele maanden bij de actrice gelogeerd. Het is een documentaire voorstelling over verschillen en overeenkomsten. ©